Onlangs gaf ik een interview voor de Rabobank over mijn visie op zelfstandigheid. Alvast een paar woorden uit de tekst: vet!, geluk, sleutel en watje.

Klik hier voor het artikel

Tekst & foto’s: www.teksther.nl

Gisteren vertelde ik mijn dochter waar ik echt bang voor ben. Net als iedere avond ga ik bij haar op bed liggen om samen een verhaal te lezen. Gordijnen dicht, klein lampje aan en gezellig tegen elkaar aan liggen.
Ik vertelde haar dat ik soms angst heb om iemand van wie ik hou te verliezen. Haar bijvoorbeeld. Voor mij best een ding om tegen haar te vertellen. Voor haar helemaal niet raar want ze ziet angst als iets wat erbij hoort en niet iets wat je weg moet stoppen. In haar ogen kan je daar gerust open over zijn. Mooie feedback voor mij.

Ook heb ik haar verteld waar ik trots op ben. Dat was namelijk de volgende vraag in het verhaal over Alba. Alba is een vogel (je kan wel raden welke) die iets leert over openheid en zingeving. Over een leven tussen donkere wolken en een leven tussen gouden wolken. ‘Wat doe ik hier’ is het zinnetje wat hij altijd herhaalt. Mijn dochter doet dan vrolijk mee in heel vaak hetzelfde zeggen, net als Alba. Kinderen zijn goed in herhaling 😉

Dit verhaal van Alba staat in een prachtig boek: Geluk voor kinderen van Leo Bormans. Een boek met speelse vragen voor je kinderen over hoe ze naar het leven kijken. Maar vooral ook een boek die je als voorlezer zelf continu spiegelt in al je gevoelens en overtuigingen.

En weet je wat ik nou echt mooi zou vinden? Als we deze vragen over geluk uit een kinderboek ook op ons werk zouden durven stellen. Als we met net zo’n gemak als een kind van vier deze grote levensthema’s durven aan te kijken. Wie doet mee?