Het einde van het jaar staat weer op de stoep. Nog twee weken en we geven elkaar een dikke knuffel klokslag middernacht. Het is ook weer de tijd dat er goede voornemens ontstaan. Best leuk zo’n voornemens maar helaas vaak ook een bron van teleurstelling.

Wat ik dan ook leuker vindt dan voornemens is reflectie. Dus in plaats van allerlei doelen in de toekomst, een blik terug naar het afgelopen jaar. Het mooie hiervan is dat je trots kan zijn op hetgeen je hebt gedaan in plaats van te balen van je ‘toch weer wat geflopte voornemen’. Terugkijken op al die dingen die je hebt gedaan geeft zelfvertrouwen. Je hebt deze dingen toch maar mooi gedaan. Tijd om trots op jezelf te zijn!

Dus ga eens rustig zitten op een mooie plek en neem de tijd voor je reflectie op het jaar 2015. Hieronder staan enkele  vragen die je kunnen helpen bij je terugblik:

– Wat heb ik dit jaar gedaan waarbij ik trots ben op mezelf?
– Wat heb ik dit jaar niet gedaan (gelaten) waardoor ik trots ben op mezelf?
– Wat is het mooiste dat ik voor mijn omgeving hebt betekend?
– Met wat heb ik dit jaar mijn lijf een dienst bewezen?
– Wat was mijn grootste succes dit jaar op het gebied van zingeving?

En vergeet niet dat deze reflectie gaat om trotst zijn op jezelf. Dus niet stiekem bij alle vragen denken dat je eigenlijk meer had moeten doen….
Veel plezier.

Vandaag heb ik een eenvoudige opdracht voor je. Als je een cirkel kan tekenen en daarbinnen 4 lijntjes mag je mee doen. Het gaat om een pie-chart over je leven. Een visuele vorm om voor jezelf inzichtelijk te maken waar je je ruimte/energie aan besteed en of je hier tevreden mee bent. Het kost je maar een paar minuten.

Neem een vel papier en teken daar twee grote cirkels op. Boven 1 cirkel zet je ‘huidige situatie’ en boven de andere cirkel zet je ‘gewenste situatie’. Als eerste ga je de cirkel van de huidige situatie invullen. Het is de bedoeling dat de cirkel in vier delen opdeelt. Hoe groot de delen moeten zijn bepaal je zelf. Waar vaak gesproken wordt over werk-privé balans maken deze cirkels iets meer onderscheid. De vier delen die je in de cirkel moet tekenen zijn:
– werk: je werkende leven
– relaties: van gezin tot vrienden
– fysiek: aandacht hebben voor je lijf
– zingeving: waarom ben ik hier, wat doet er echt toe, etc.

Hoe groot de delen moeten worden bepaal je door bij jezelf na te gaan hoeveel ruimte/energie iets inneemt. Het gaat dus niet om tijd die je eraan besteed. Het is immers vaak zo dat je veel tijd kwijt bent met iets wat heel weinig ruimte/energie inneemt. Of juist dat iets heel weinig tijd kost maar heel veel ruimte/energie inneemt (bijvoorbeeld een rot klusje).
Als je deze cirkel van je eigen huidige situatie hebt getekend zie je als het goed is dat er (groot) verschil is tussen de delen. Van het verschil tussen de vier delen vind je vast zelf iets van. Probeer even stil te staan bij wat het met je doet nu je het zo voor je ziet.
Als je hebt doorvoelt wat je voelt van je eigen indeling van je leven, kan je de cirkel van de gewenste situatie gaan opdelen in dezelfde vier delen. Ook hier gaat het er weer om, om in te delen op basis van de ruimte/energie die je aan de delen zou willen geven.

Je hebt nu beide cirkels klaar. Het zijn eenvoudige tekeningen maar ze hebben een duidelijke boodschap. En nu? Ga je iets doen; ga je iets aanpakken; ga je zorgen dat je vandaag al trots bent op jezelf door een stap te nemen richting van het leven zoals je het graag zou willen?
Doen!

Onlangs gaf ik een interview voor de Rabobank over mijn visie op zelfstandigheid. Alvast een paar woorden uit de tekst: vet!, geluk, sleutel en watje.

Klik hier voor het artikel

Tekst & foto’s: www.teksther.nl

Gisteren vertelde ik mijn dochter waar ik echt bang voor ben. Net als iedere avond ga ik bij haar op bed liggen om samen een verhaal te lezen. Gordijnen dicht, klein lampje aan en gezellig tegen elkaar aan liggen.
Ik vertelde haar dat ik soms angst heb om iemand van wie ik hou te verliezen. Haar bijvoorbeeld. Voor mij best een ding om tegen haar te vertellen. Voor haar helemaal niet raar want ze ziet angst als iets wat erbij hoort en niet iets wat je weg moet stoppen. In haar ogen kan je daar gerust open over zijn. Mooie feedback voor mij.

Ook heb ik haar verteld waar ik trots op ben. Dat was namelijk de volgende vraag in het verhaal over Alba. Alba is een vogel (je kan wel raden welke) die iets leert over openheid en zingeving. Over een leven tussen donkere wolken en een leven tussen gouden wolken. ‘Wat doe ik hier’ is het zinnetje wat hij altijd herhaalt. Mijn dochter doet dan vrolijk mee in heel vaak hetzelfde zeggen, net als Alba. Kinderen zijn goed in herhaling 😉

Dit verhaal van Alba staat in een prachtig boek: Geluk voor kinderen van Leo Bormans. Een boek met speelse vragen voor je kinderen over hoe ze naar het leven kijken. Maar vooral ook een boek die je als voorlezer zelf continu spiegelt in al je gevoelens en overtuigingen.

En weet je wat ik nou echt mooi zou vinden? Als we deze vragen over geluk uit een kinderboek ook op ons werk zouden durven stellen. Als we met net zo’n gemak als een kind van vier deze grote levensthema’s durven aan te kijken. Wie doet mee?